Αφορά στην εκπόνηση Θεματικών Σχεδίων Διαχείρισης για τον Τομέα της Γεωργίας (συμπεριλαμβανομένης της κτηνοτροφίας) σε προστατευόμενες περιοχές οι οποίες περιλαμβάνουν σημαντικές εκτάσεις με γεωργική χρήση (καλλιεργούμενες εκτάσεις και βοσκότοποι). Πρόκειται για περιοχές του δικτύου NATURA 2000 ή εθνικά πάρκα (στα οποία έχουν ενταχθεί οι περιοχές NATURA) με τις περιφερειακές τους ζώνες. Η γεωργική γη των εν λόγω των εν λόγω περιοχών μπορεί να χαρακτηρίζεται και ως Γεωργική Γη Υψηλής Φυσικής Αξίας (ΗNV). Οι εν λόγω περιοχές ταξινομήθηκαν και ομαδοποιήθηκαν, οπότε προέκυψαν 11 Ομάδες Περιοχών NATURA με βάση τη γεωγραφική τους εγγύτητα και την ομοιότητα των γεωργικών χρήσεων. Για αυτές τις ομάδες περιοχών θα εκπονηθούν 11 αντίστοιχα Θεματικά Σχεδία τα οποία εκτιμάται ότι θα καλύψουν περί το 70% των γεωργικών εκτάσεων εντός περιοχών Natura και περί το 35% της συνολικής έκτασης των περιοχών NATURA. Η υλοποίηση του υπομέτρου 7.1 (εκπόνηση των μελετών των Θεματικών Σχεδίων Διαχείρισης) θα είναι εμπροσθοβαρής λόγω της σπουδαιότητας του και θα ξεκινήσει εντός του 2016. Σε Παράρτημα του Προγράμματος περιγράφεται το εκτιμώμενο χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης της διαδικασίας.
      Σκοπός των εν λόγω Θεματικών Σχεδίων είναι ο σχεδιασμός μέτρων υποχρεωτικού ή /και εθελοντικού χαρακτήρα στην εφαρμογή των οποίων μπορεί να συνεισφέρει και το ΠΑΑ 2014 – 2020, ειδικά εφόσον προκύπτει απώλεια εισοδήματος από σχετικές γεωργικές πρακτικές – δεσμεύσεις. Ειδικά, το υπομέτρο συμβάλει στην τήρηση των απαιτήσεων που απορρέουν από τις Οδηγίες 92/43/ΕΚ, 2009/147/ΕΚ, μελετώντας τις πιέσεις που ασκούνται από τη γεωργική δραστηριότητα στη βιοποικιλότητα, ήτοι στους οικότοπους και είδη των αναφερόμενων Οδηγιών και εντοπίζοντας πρακτικές που μπορούν να εφαρμοστούν από τους γεωργούς ή άλλα ενδιαφερόμενα μέρη, ώστε να «υποστηριχθεί» η συνέχιση της γεωργικής δραστηριότητας σε όρους αειφορίας.
      Ειδικά, τα Θεματικά Σχέδια για τον Τομέα της Γεωργίας θα περιλαμβάνουν τα εξής:
• Περιληπτική περιγραφή της περιοχής και αναλυτική περιγραφή των στόχων και του πλαισίου διαχείρισης για τον Τομέα της Γεωργίας (όπως καταγραφή καλλιεργειών και συσχέτιση με προστατευόμενα είδη και οικοτόπους, ασκούμενες πιέσεις, στόχοι διατήρησης των ειδών, υφιστάμενα μέτρα διαχείρισης),
• Περιγραφή δράσεων που μπορούν να υλοποιηθούν από το ΠΑΑ σχετικά με την τήρηση υποχρεωτικού ή εθελοντικού χαρακτήρα γεωργικών δεσμεύσεων και την παροχή ενισχύσεων προς αναπλήρωση της απώλειας εισοδήματος που προκύπτει από την τήρησή αυτών (βλ. Μέτρο 12: Αντισταθμιστική ενίσχυση σε γεωργικές περιοχές NATURA, εν δυνάμει Μέτρο 10: Ενισχύσεις για γεωργοπεριβαλλοντικές δεσμεύσεις),
• Περιγραφή λοιπών δράσεων που αφορούν τον τομέα της Γεωργίας και μπορούν να υλοποιηθούν από το ΠΑΑ,
• Προγραμματισμός της παρακολούθησης, αναθεώρησης και διαβούλευσης του Θεματικού Σχεδίου Διαχείρισης.
      Κατά την εκπόνηση των Θεματικών Σχεδίων, θα υπάρξει συνέργεια και συμπληρωματικότητα με τα Διαχειριστικά Σχέδια των Προστατευόμενων Περιοχών (υφιστάμενα και υπό εκπόνηση) λαμβάνοντάς τα υπόψη αλλά και συνεισφέροντας με δεδομένα – «εισροές» στην εκπόνηση αυτών. Επίσης θα υλοποιηθεί διαβούλευσης με τις τοπικές κοινωνίες και τις αρμόδιες αρχές ώστε να εξασφαλισθούν η μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση (ειδικά των αγροτών) για τα εφαρμοζόμενα μέτρα όπως και συμφωνία με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο προστασίας και διαχείρισης αυτών των περιοχών.

      Δικαιούχοι είναι Φορείς εντός Δημοσίου Τομέα (όπως Κεντρική Διοίκηση – Υπουργεία, Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, ΟΤΑ Α ή Β Βαθμού) που είναι αρμόδιοι για την υλοποίηση των σχετικών δράσεων ή για τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών (όπως προκύπτει από τη νομοθεσία ή μέσω ανάθεσης σχετικών αρμοδιοτήτων).

    

   Ο συνολικός προϋπολογισμός μπορεί να ανέλθει έως και το ποσό των 80.000€ ανά μελέτη θεματικού σχεδίου διαχείρισης, εκ των οποίων οι δαπάνες για δημοσιότητα και διαβούλευση μπορούν να ανέλθουν μέχρι ποσοστό 15% του συνολικού προϋπολογισμού.

   Το ποσοστό επιχορήγησης ανέρχεται στο 100% και οι δράσεις είναι συμβατές με την εσωτερική αγορά καθότι αφορούν δράσεις για την προστασία της βιοποικιλότητας (είδη και οικοτόποι) σε περιοχές NATURA, άρα η βιοποικιλότητα των εν λόγω περιοχών (μαζί με το καθεστώς προστασίας αυτής) έχει αναγνωριστεί ως βασικό στοιχείο της φυσικής κληρονομίας από τις εθνικές και ευρωπαϊκές αρχές (βλ. Άρθρο 53§2β του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 651/2014).